Kiedy inne ptaki zamilkły, szpaki przejęły inicjatywę. Ich wizgi, piski i szczebioty słychać przez cały dzień, nawet w upały. Po skoszonych trawnikach drepcą młode, jasnobrązowe podrostki i czarne, jasno nakrapiane dorosłe ptaki. Wieczorami spore stada zlatują się z okolicy na drzewa wzdłuż trasy rowerowej (między Korotyńskiego a Dickensa) i na okoliczne budynki. W zeszłym roku najwięcej ptaków (ok. 5 tysięcy) zbierało się we wrześniu. I widoki były (będą!) wcale nie gorsze niż ten: